Multitasking lijkt een slimme oplossing bij hoge werkdruk en voor het voorkomen van stress die daarmee gepaard gaat. Helaas is niets minder waar. Multitasking is namelijk helemaal geen effectieve manier om met je tijd om te gaan. Een multitasker bespaart geen tijd, maar verliest  tijd.

Onze moderne tijd en de beschikbare technologie nodigen ons voortdurend uit om te mutitasken. Want waar we vroeger genoten van een rustig diner met een vriend zonder storingen, checken we nu tijdens het gesprek even de internetpagina waar de vriend net over vertelde, en als we toch al bezig zijn, kijken we nog onze e–mail door, sturen we snel een app-je en dat allemaal terwijl we onze aandacht bij het verhaal van onze vriend proberen te houden.
Inderdaad de technologie maakt dat allemaal wel mogelijk, maar heeft onze brein ook het vermogen om zich constant te splitsen tussen al die taken. Het antwoord is: Nee!

Uiteraard is ons brein nog steeds de master in het zoeken en verwerken van informatie, bedenken van onverwachte en creatieve oplossingen, abstraheren, filosoferen en fantaseren – maar niet allemaal tegelijkertijd.
Ons brein kan ook uitermate efficiënt verschillende taken tegelijkertijd uitvoeren – maar niet bewust.

Automatische handelingen zoals tanden poetsen, fietsen, het besturen van een auto kunnen goed samengaan met bijvoorbeeld het nadenken over mijn presentaties of het doornemen van een offerte met een accountmanager. Tenminste zolang de routine niet door iets ongewoons verstoord wordt, zoals een net getrokken kies of een gat in het wegdek.
Onze routinematige handelingen worden bestuurd door het gedeelte van onze hersenen dat gericht is op overleven. Dit deel acteert razend snel, kan de informatie van al onze zintuigen tegelijkertijd verwerken en in een fractie van een seconde een beslissing nemen, maar doet dat allemaal onbewust.

Zodra iets om onze bewuste aandacht vraagt, dan wordt het gedeelte van onze hersenen ingeschakeld dat onze bewuste handelingen en denkprocessen bestuurt. Helaas kan dit deel maar een activiteit tegelijkertijd uitvoeren. Want om een taak goed uit te voeren moet het brein in het werkgeheugen op zoek gaan naar de juiste informatie zodat een weloverwogen beslissing gemaakt kan worden. Bij het uitvoeren van meerdere handelingen op hetzelfde moment zoals dat bij multitasking gebeurt, moet het brein steeds opnieuw op zoek naar de informatie in het werkgeheugen. Want als het brein de informatie heeft gevonden om een bepaalde taak uit te kunnen voeren, maar zijn we intussen overgeschakeld naar een andere activiteit, dan moet de al opgehaalde informatie opzij gezet worden en de nieuwe informatie tevoorschijn gehaald worden. Dat is nadelig voor onze aandacht en concentratie en dat leidt tot verlies van tijd en energie.
Als we drie taken moeten uitvoeren en we gaan multitasken om tijd te besparen, dan kost het uitvoeren van deze drie taken uiteindelijk vijf keer meer tijd, dan als we de taken achter elkaar zouden uitvoeren (zelfs als we een pauze tussendoor nemen).

Een test:

  1. Meet met de stopwatch hoe snel u van 1 tot 10 kunt tellen.
  2. Doe nu hetzelfde met het opnoemen van de letters A t/m J.
  3. Meet tenslotte hoe lang u erover doet als u beiden combineert. Dus: A, 1, B, 2, etc. tot en met J,10.

Vergelijk nu uw tijden.

Als het goed is, kostte de derde opdracht u niet twee, maar vier à vijf keer zoveel tijd als de luttele seconden die het u in totaal kostte het eerste en tweede rijtje op te zeggen: het bewijs dat multitasking ons veel meer tijd kost dan een voor een de dingen doen.

Multitasking is daarom geen oplossing voor stress maar juist een veroorzaker van stress.